: تعريف قانون

قانون، يكى از اصطلاحاتى است كه در حقوق‏كاربرد زياد دارد كه لازم است قدرى درباره آن صبحت كنيم تا موضوع تحقيق روشن‏تر شود. قانون را در كتب لغت چنين معنا كرده‏اند:
1 - رسم، قاعده، روش، آيين؛
2 - امرى است كلى كه بر همه جزئياتش منطبق مى‏گردد و احكام جزئيات از آن شناخته مى‏شود؛
3 - قاعده‏اى است كه مقامات صلاحيت‏دار آن را وضع و ابلاغ مى‏كنند.
در لسان العرب آمده‏است:
قانونِ هر چيزى، راه و طريق سنجش آن است... و اين كلمه عربى نيست.
دكتر صبحى محمصانى در كتاب «فلسفة التشريع» مى‏گويد:
آغاز استعمال اين كلمه در حقوق از زمان دولت عثمانى در هنگام تنظيم «المجله» بوده است كه به احكام غيرشرعى اطلاق قانون مى‏كردند مثل «الربا محرم شرعاً و لكن الفائدة مباحة قانوناً» چنان‏كه عنوانى به نام «قانون مرابحه عثمانى» را تصويب كردن
در زمان حاضر استعمال اين كلمه در حقوق بسيار گسترش يافته است به گونه‏اى كه اگر اين كلمه مطلق و بدون مضاف اليه آورده شود معناى حقوقى آن به ذهن متبادر مى‏شود، و براى استعمال در غير موارد حقوقى بايد مضاف اليه آن آورده شود، مثل قانون جاذبه، قانون تنازع بقا و... .
آن‏چه كه از معناى حقوقى قانون فهميده مى‏شود عبارت است از قواعد لازم الاجرا و داراى ضمانت اجرايى مشخص در هر جامعه و به عبارت دقيق‏تر: قانون به معناى عام كلمه (Lato Sensu) مجموع قواعد الزام‏آور مصوب مقامات صلاحيت‏دار است و شامل تصويب نامه‏ها، آيين نامه‏ها، نظام‏نامه‏ها، مقررات خلافى و كليه مسائلى مى‏شود كه درباره آن مقامى به نام جامعه مقرراتى را وضع نموده‏است. قانون به معناى خاص كلمه (Sensu - Stricto) مفهوم فنى و مخصوص به خود دارد و در رژيم‏هاى مبتنى بر قانون اساسى به مفهوم مصوبات پارلمان است.
طبق اين معنا، قانون شبيه معناى دومى است كه از حقوق ارائه داديم، ولى در عين حال دو فرق نيز مشاهده مى‏شود:
اولاً: معمولاً زمانى كه گفته شود حقوق تجارت يا حقوق مدنى يك معناى عام همراه با تحليل و استدلال به ذهن متبادر مى‏شود، ولى اصطلاح قانون تجارت يا قانون مدنى فقط نص موارد قانونى را مى‏رساند. شايد منشأ اين تبادر عدم استعمال كلمه قانون به معناى علم قانون است، گرچه در متون عربى استعمال اصطلاحاتى چون «علم القانون» رايج و متداول است.
ثانياً: گرچه كلمه حقوق به مجموع قواعد الزام‏آور اطلاق مى‏شود، ولى اين اطلاق در زمانى است كه آن مجموعه از گستردگى نسبتاً زيادى برخوردار باشد. در صورتى‏كه در استعمال كلمه قانون محدوديت وجود ندارد؛ مثلاً مى‏توان گفت قانون راهنمايى و رانندگى يا قانون ديات و... ولى اصطلاح حقوق راهنمايى رانندگى يا حقوق ديات متداول نيست.

نظرات شما عزیزان:

سرداربزرگ

ساعت20:21---25 دی 1390

منتظرمطالب بديت هستيم خانم
چرا آپ نيستين خيلي وقته؟؟؟؟؟؟؟

mehran

ساعت20:20---25 دی 1390

ali boddddddddddddd
bravoooooooooooooooooooooo

علی دلجوان

ساعت21:38---17 ارديبهشت 1390

- [ایمیل]

سلام خانم محمد پور.خوبین شما ؟
من دلجوان هستم از هم دانشگاهی های شما.همون مدیر وبلاگ مدیریت صنعتی خسروشهر.یه پیشنهادی داشتم میخواستم نظرتون رو بدونم .چند نفر از دانشجوهای دانشگاهمون مثل من و شما وبلاگ نویسی رو بلد هستن .میخواستم اگه بشه یه وبلاگ گروهی برای بچه های دانشگاه بزنیم .یه وبلاگ عمومی که در مورد دانشگاه هم باشه .خوشحال میشم نظرتون رو بدونم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: